1 – هزینه های مشترک عبارت است از هزینه های لازم برای استفاده ، حفظ و نگهداری عادی ساختمان و تأسیسات و تجهیزات مربوطه ، هزینه های اداری و حق الزحمه مدیر یا مدیران .
2 – هزینه هایی که ارتباط با زیر بنای قسمت اختصاصی دارد از قبیل آب ، گازوئیل و اسفالت پشت بام ، سهم هر یک از مالکین یا استفاده کنندگان قسمت های اختصاصی از مخارج قسمت های مشترک متناسب است با نسبت مساحت قسمت اختصاصی به مجموع مساحت قسمت های اختصاصی تمام ساختمان ، به عبارت دیگر به نسبت مساحت محاسبه می شود .
3 – هزینه هایی که ارتباط به میزان مساحت بنا ندارد از قبیل هزینه های مربوط به سرایدار ، نگهبان ، متصدی آسانسور ، هزینه نگاهداری تأسیسات ، باغبان ، تزئینات قسمت های مشترک و غیره به طور مساوی بین مالکین یا استفاده کنندگان تقسیم می شود .
4 – مالکان می توانند ترتیب دیگری برای تقسیم حقوق و تعهدات و مخارج مشترک پیش بینی نمایند .
5 – پرداخت هزینه های مشترک اعم از اینکه ملک مورد استفاده قرار گیرد یا نگیرد ، الزامی است .
6 – اگر استقرار حیاط یا بالکن یا تراس طوری باشد که تنها از یک یا چند واحد مسکونی ، امکان دسترسی به آن باشد ، هزینه حفظ و نگهداری آن قسمت به عهده استفاده کننده یا استفاده کنندگان است .
7 – در صورت امتناع مالک از پرداخت سهم خود از هزینه های مشترک ، از طرف مدیر یا هیأت مدیران به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن مطالبه می شود ، نظر مدیر یا هیأت مدیران ظرف ده روز پس از ابلاغ اظهارنامه به مالک در دادگاه نخستین محل وقوع آپارتمان قابل اعتراض است ، دادگاه خارج از نوبت و بدون رعایت تشریفات آئین دادرسی مدنی به موضوع رسیدگی و رأی می دهد ، این رأی قطعی است .
8 – همچنین مالک ، قبل از ارسال اظهارنامه از سوی مدیر یا مدیران به او ، چنانچه در مورد سهمیه و یا میزان هزینه مربوط به سهم خود معترض باشد می تواند به مدیر مراجعه و تقاضای رسیدگی نسبت به موضوع را بنماید ، در صورت عدم رسیدگی یا رد اعتراض ، مالک میتواند به مراجع صلاحیت دار قضایی مراجعه نماید .
{jcomments off}